امروز انقلاب اسلامی چهل ساله شد و سیمرغ های سی و هفتمین جشنواره فیلم فجربه سرمنزل مقصود رسید.
سینما گران و هنرمندان ده روز باهم به رقابت پرداختند و برترینها در دو بخش نگاه نو و سودای سیمرغ معرفی شدند.جشنواره سی و هفتم با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سرپرست سازمان سینمایی، مرضیه هاشمی به عنوان مهمان ویژه این مراسم و جمعی از اهالی سینما در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد.
براهیم داروغه زاده دبیر جشنواره فیلم فجر در پشت تریبون حاضر شد و گفت: سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در حالی به پایان می رسانیم که سال ۹۷ پرمخاطب ترین و پرفروش ترین سال سینمای ایران را شاهد بودیم؛ سینمایی که متنوع بودند و ۱۰۰ سالن سینمایی هم به ساختار سینمای ایران افزوده شد.
سیمرغ بلورین بهترین فیلم سینمایی بخش نگاه نو از میان ۱۰ اثر سینمایی که نامزد شدند به فیلم سینمایی “مسخره باز” همایون غنی زاده تعلق گرفت. خیال محمد یک مهاجر افغانستانی بعد از دریافت سیمرغ غنی زاده به جای او به روی صحنه آمد و گفت: غنی زاده از من خواستند به جای او روی جایگاه حاضر شوم و از مشکلات مهاجر۸ین افغانستانی بگویم. ولی ترجیح دادم به جای گلایه و تشریح مشکلاتم، از امیدواری بگویم و آرزوی عبور از مشکلات را برای ایران و ایرانی داریم. از شما تشکر می کنیم که به ما آرامش برگردانید.
خیال محمد با کمک شهیدی فرد متن ارسالی همایون غنی زاده را تمام کرد؛ این کارگردان از گرفتن جایزه جشنواره فجر صرف نظر کرد. این اولین حاشیه جشنواره بود که شهیدی فرد هم به آن اشاره کرد و هئیت داوران هم قدری از این موضوع ناراحت شدند.
وزیر ارشاد پیام رئیس جمهور به جشنواره فیلم فجر را قرائت کرد.
متن پیام رئیس جمهور به این شرح است:
بسمالله الرحمن الرحیم هنر هفتم، زبانی گویا برای انتقال مفاهیم و از کارآمدترین ابزارهای توسعه فرهنگی است. صنعت سینما، زبان مشترک همه انسانها و بلکه نسلها، و یکی از قدرتمندترین وسایل ارتباطی جهان است که به دلیل درهمتنیدگی با ذوق، سلیقه، هنر و نبوغ انسانی، میتواند در پیچیدهترین لایههای روح انسانها نفوذ کند و کاری که از هزاران صفحه متن و سخنرانی برنمیآید را در چند لحظه بر جان مخاطب بنشاند. قابلیتهای فراوان این هنر جامع و صنعت جهانی، سرچشمه بسیاری از روشنایی و داناییهایی است که میتواند جامعهها را به دنیایی بهتر و فرداهای روشنتر، رهنمون کند. بهرهوری از آثار ارزشمند سینما اما نیازمند شناخت هوشمندانه، نگرش عمیق و مواجهه خردمندانه با این پدیده جهانشمول است که بهویژه امروز، از پیچیدهترین و موثرترین مظاهر حرکت فرهنگی بهشمار میرود. تلاشهای مجدانه هنرمندان فهیم، فروتن، مردمی و صاحب سبک ما، خوشبختانه باورهای سنتی و کهنه در مواجهه با سینما را به حاشیه رانده و الگویی واقعبینانه و پیشرو برای این مواجهه، ایجاد کرده است؛ الگویی که هم پاسدار ارزشهای دینی و ملی ماست، هم روایتگر طبع هنرمند ایرانیان و فرهنگ زنده و مبتکر ایرانی است؛ و نیز واجد بالاترین استانداردها که میتواند صدرنشین رقابت در عرصههای بینالمللی باشد. در چهلسالگی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای ایران به همت سینماگران و فعالان این عرصه، به درخت ریشهدار و پرشاخوبرگی تبدیل شده که از اعتباری جهانی برخوردار است و ثمرات آن از مهمترین نمادهای بلوغ ملت ایران به شمار میرود. این سینمایِ نجیب و بالنده، در بُعد هنری تجلیگاه نبوغ جوانان ایرانی، در بُعد پیام، ابزار انتقال عالیترین مفاهیم انسانی و در بُعد صنعتی، زمینهساز تحولی فرهنگپایه و جامعهمحور بوده و خواهد بود. شجره تنومند سینمای ایران برای ادامه ثمردهی و در امان ماندن از گزند آفات زمانه، بیشتر از همه به مراقبت و مواظب خودِ اهالی محترم سینما، اهتمام دولت بهویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همراهی مخاطبان گوهرشناس خود نیاز دارد. تهی شدن از معنا، فراموشی ارزشها، فاصله گرفتن از دغدغههای مردم، زماننشناسی، انفعال در برابر سختیها، و اختلال در تشخیص ضرورتها و نیازها، از جمله خطرات در مسیر بالندگی سینمای ملی ما است. مهمترین سد در برابر خطرات بینشی و مدیریتی، بیتردید خود سینماگرانند که برای حال و آینده سینما، دلسوزترین و برای اداره آن شایستهترین بهشمار میروند. این باور مبنایی دولت تدبیر و امید در عرصه مدیریت فرهنگی و هنری است که اینجانب، هیچگاه از آن عدول نخواهم کرد. در روزهایی که بدخواهان ایران و ایرانی، با تمام توان و همه ابزارهای سخت و نرم خود در مقابل این ملت صفآرایی کردهاند و بیش از همه، برای صدمه به «امید» آنها کمر بستهاند، سینما در عین تعهد به بازنمایی دغدغههای مردم، میتواند در این مصاف سرنوشتساز به همراهی ملت بیاید و با امیدآفرینی هنرمندانه و هوشمندانه، محرم و مرهم مردم باشد و عبور از دشواریهای فعلی را آسانتر کند. سینمای ایران میتواند در عین آموزندگی و ایجاد سرگرمی، با اشتغالزایی عظیم، در عرصه اقتصادی هم نقشآفرین باشد و هم با ترمیم شکافها و تقویت ارزشهای مشترک، وحدتآفرینی کند. فعالان این سینما میتوانند با آثار خود برای هممیهنان، آرامش مناسبی در برابر التهابآفرینان بسازند؛ مردمی که بزرگترین سرمایه و پشتوانه سینما هستند. جشنواره فیلم فجر، نه تنها مهمترین رویداد سینمایی کشور است، بلکه میتواند فرصتی مغتنم برای انتقال پیام بلوغ، رشد و پویایی ایران اسلامی به جهانیان باشد. نیل به این هدف البته مستلزم افزایش سهم ایران از صنعت جهانی سینماست و برای این کار باید چه از نظر نیروی انسانی، چه از نظر فناوری و تجهیزات، و چه از نظر بسترهای آفرینش هنری، هر روز گامی به پیش برداریم و با دیروزمان متفاوت باشیم. اینجانب ضمن گرامیداشت شهدای هنرمند و یاد بزرگان شهیر سینمای ایران، که امروز در میان ما نیستند، و با قدردانی از همه دست اندرکاران این رویداد شگرف فرهنگی، مقدم همه سینماگران را در این جشنواره باشکوه پاس میدارم و توفیق آنان را در خلق آثار فاخر و جذاب در راستای خواست مردم، تحقق اهداف اصیل انقلاب و توسعه ایران عزیز، مسالت دارم.
حسن روحانی رئیسجمهوری اسلامی ایران
در ادامه هم اعضای هیئت داوران(پوران درخشنده، ریما رامین فر، محمد احسانی، محمدعلی باشه آهنگر، محمد بزرگ نیا، مهرزاد دانش و محمود کلاری) روی جایگاه حاضر شدند تا برگزیدگان بخش سودای سیمرغ معرفی شوند.
مهرزاد دانش بیانیه هیئت داوران بخش سودای سیمرغ را قرائت کرد. هیئت داوران سودای سیمرغ در پی تماشای فیلم های بخش مسابقه به رشد و توسعه رسیدیم که کار به چند اثر برگزیده کار سختی بود. توجه به لحن ها و پرداخت ها و ژانرهای متنوع بسیار قابل تامل بود. جالب توجه است امسال سینمای ایران قاب محدود آپارتمانی را شکست و به موقعیت های متنوع و دورافتاده رفت. نقد لایه های زیرین در اتفاقات مختلف کشور چه تاریخی و چه دینی تحسین برانگیز بود. درک لحظات و روزمره جامعه نیز کار منحصر به فردی بود بسیاری را شگفت زده کرد. فیلمنامه همچنان اسفندیار سینمای ایران است و همچنان مشکلاتی در آن دیده می شود. معیاری جز سنجه های داوری برای هیئت داوران مهم نبود و داوری در جشنواره فجر منزه از سهم خواهی هایی است که برخی مطرح کرده و مطرح می کنند. امیدواریم داوری ما منطبق با خرد و اندیشه های سینمای ایران همسو باشد.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
منبع:تسنیم